نام و نام‌خانوادگی:
محمد مقیسه (با نام‌های مستعار: حاج ناصر و ناصریان)
زندگینامه:
محمد مقیسه متولد سبزوار است و تحصیلات حوزوی دارد.
مسئولیت‌ها:
ـ از سال ۱۳۶۰ تا سال۱۳۶۴: دادیار شعبه ۳ زندان اوین
ـ از سال ۱۳۶۴ تا سال ۱۳۶۵ : ناظر زندان قزل‌حصار
ـ از ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷ دادیار ناظر و سرپرست زندان گوهردشت
ـ از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۹: دادیار زندان اوین
ـ اوایل دهه ۷۰: رئیس شعبه دادگاه حجاب و ماهواره در تهران
ـ از اوایل دهه ۸۰ تا کنون: رئیس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی تهران
برخی از موارد نقض حقوق بشر
براساس شهادت زندانیان سیاسی که از اعدام‌های سال ۶۷ جان به در برده‌اند، محمد مقیسه با نام‌های مستعار حاج ناصر و ناصریان، به‌عنوان دادیار زندان اوین نقش مهمی در اعدام دسته‌جمعی زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ داشته است.
محمد مقیسه همچنین به دلیل صدور احکام سنگین حبس و رعایت نکردن استانداردهای قضاوت عادلانه در محاکمه بسیاری از فعالان سیاسی و مدنی و همچنین توهین و بدرفتاری با متهمان و وکلایی آنها در جلسات دادگاه مرتکب نقض حقوق بشر شده است. او همچنین متهم است که به سبب مناصب قضائیاش در دهه۶۰، در شکنجه و اعدام بسیاری از زندانیان سیاسی در زندان‌های قزل‌حصار، گوهر دشت و اوین نقش داشته است.
محمد مقیسه همچنین به دلیل صدور احکام سنگین حبس و رعایت نکردن استاندارهای قضاوت عادلانه در محاکمه بسیاری از فعالان سیاسی و مدنی وهمچنین توهین و بدرفتاری با متهمان و وکلای آنها در جلسات دادگاه مرتکب نقض حقوق بشر شده است. او همچنین متهم است که به سبب مناصب قضایی‌اش در دهه ۶۰ در شکنجه و اعدام بسیاری از زندانیان سیاسی در زندان‌های قزل‌حصار، گوهردشت و اوین نقش داشته است.
۱. کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷
در مرداد و شهریور سال ۱۳۶۷، چندین هزار زندانی سیاسی در ایران، با فتوای روحاالله خمینی و تصمیم مقامات قضائی و اطلاعاتی اعدام شدند. تمامی آنها پیش از این به مجازات زندان محکوم شده بودند و در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند و دوران محکومیت برخی از آنان نیز به پایان رسیده بود. زندانیان سیاسی مخفیانه اعدام شدند و پیکر آنان در گورهای بی‌نام و نشان یا جمعی در سراسر ایران دفن شده است. براساس شهادت‌های متعدد از زندانیان سیاسی جان‌به‌دربرده از کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷در زندان گوهردشت کرج نزد عدالت برای ایران، محمد مقیسه با نام مستعار ناصریان و به عنوان دادیار زندان، پرونده‌های آنان را پیش از اینکه به مقابل هیات مرگ، متشکل از حسینعلی نیری، مرتضی اشراقی، مصطفی پورمحمدی و ابراهیم رئیسی، ببرند، آماده می‌کرد و در بسیاری از جلسات هیات مرگ با زندانیان حضور داشته است. شهادت اصغر مهدی‌زادگان از جان‌به‌دربردگان کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت نشان می‌دهد که چگونه مقیسه سعی داشته است تا تعداد بیشتری از زندانیان اعدام شوند:
«روز پنجشنبه، شش مرداد آمدند و یک تلویزیون کوچک داشتیم از ما گرفتند… صبح شنبه ما روز ملاقاتمون بود… پاسداری به نام علی آمد گفت شما ملاقات ندارید. این صبح شنبه ۸ مرداد بود… ساعت ۱۰ یکی از بچه‌ها به نام علیرضا غضنفرپور مقدم رو صدا کردند. ساعت یازده سید محمد مروج رو صدا کردند. این‌ها بچه‌های کرج و شهریار بودند. ساعت ۱۲ و ۲۰ دقیقه یکی از بچه‌ها از همون دریچه دید که داوود لشکری ۵ تا از زندانی‌ها رو چشم‌بسته داره از زیر فرعی ما می‌بره سمت سرویسی که بغل در خروجی بود… بعد از چند دقیقه، یک در قرمز داشت هواخوری، بزرگ بود، ماشین تردد می‌کرد، این در رو باز کردند و بچه ها رو بردند بیرون. ما دیگه نمی‌تونستیم پشت در رو ببینیم. ولی پشت در یک جاده آسفالت بود. آن طرفش یک سیلو بود که یک در قرمز کوچک داشت و بعد دیدیم که این ۵ تا رو بردند داخل سیلو. بعد به دنبالش یک سری دیگه رو بردند. من همین‌جوری نگاه می‌کردم دیدم که ساعت یک و نیم حدود ۱۸ تا پاسدار از همین سیلو در آمدند. وقتی وارد هواخوری شدند از در بزرگ دو تاشون لباس روشون رو در آورده بودند و لباس زیرشون هم خیس خیس بود. یکی همین پاسدار علی بود. یکی پاسدار خانی که مسئول ملاقات زندان گوهردشت بود. این‌ها صحنه‌ها رو واسه همدیگه تعریف میکردند از ناصریان تا لشکری تا مسئول فروشگاه همه جمع بودند. این‌ها آمدند توی پاسبخشی که بغل فرعی ما بود و داستان رو تعریف میکردند. ما به گوش می‌ایستادیم می‌شنیدیم. که بچه‌ها رو برده بودن آنجا نماز خونده بودند بعد می‌خواستند اعدام کنند. بچه‌ها شروع به شعاردادن و این‌ها کرده بودن. همونجا گرفته بودند به چوب و لگد زده بودند و این‌ها رو اعدام کردند. می‌گفتند که این‌ها هر کاری کنیم منافق‌اند… این‌ها تا غروب همون روز ۱۹ تا از بچه‌ها رو بردند همونجا اعدام کردند. ما هم گفتیم که دیگه می‌خوان همه رو اعدام کنند… من روز دوشنبه تا ساعت ۴ شاهد ۱۰ تا ۱۵ سری از همین بچه‌ها بودم که به آن مسیر رفتند. غروب بود دیگه هوا تاریک بود… وقتی که ناصریان آمد از من سوال کرد اتهامت چیه من نگفتم هوادار یا مجاهدین. من گفتم که منافقین. گفت که چطور شد تا روز قبل هوادار میگفتی. یک دونه زد توی سرم من حرف نزدم. ناصریان یکی از کارهایش این بود که هر زندانی رو تحریک می‌کرد که اتهامش رو بگه هوادار، بعد ببره دادگاه. من دیگه تا شب آنجا بودم بعد دیدم که پاسدارها سراغم نمی‌آیند. دیدم شب شده و یک پاسداری بود گفتم من چه کار باید کنم وضعم نامشخصه. گفت الان وضعت رو مشخص می‌کنیم. بعد از یک ساعت دیدم که دو نفر رو داره میاره من رو هم صدا کرد با آنها برد توی سلول انفرادی که شب قبل بودیم. شب ما توی انفرادی بودیم. فرداش که سه‌شنبه باشه من رو صدا نکردند. یک روز تعطیل بود… روز چهارشنبه دوباره این ریل ادامه داشت ما رو آوردند توی راهروی اصلی. لشکری فرم پر می‌کرد. ناصریان سوال می‌کرد. هر کی میگفت هوادار یا مجاهد سریع می‌برد دادگاه. فرم، اتهام و نام پدر و میزان حکم و مال کدام شهر هستی بود. روز چهارشنبه هم همین روند ادامه داشت. آنجا دیگه ناصریان بیشتر تحریک می‌کرد. بچه‌ها رو هیستریک می‌کرد. یا حتی بچه‌هایی که می‌رفتند دادگاه آنجا به یک نوعی از آن موضعشون کوتاه می‌آمدند، او میرفت توی دادگاه میگفت این منافق سر موضع هست و در بند مسئول تشکیلاته و به نیری و اشراقی و بقیه می‌خواست بقبولاند که این حکمش اعدامه. که همین کار رو هم میکردند. اکثر افرادی که می‌رفتند دادگاه رو حکم اعدام براشون صادر میکردند.»
بر اساس آمارهای موجود، صدها زندانی سیاسی مرد و حداقل ۱۲ زندانی سیاسی زن در جریان کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت اعدام شدند که اتهام آنان عضویت یا هواداری از سازمان مجاهدین خلق یا عضویت یا هواداری از سازمان‌های سیاسی سوسیالیست یا کمونیست بود
۲- صدور احکام حبس سنگین برای شهروندان بهائی به‌دلیل باورهای مذهبی آنان
محمد مقیسه در دو دهه اخیر محاکمه بسیاری از بهاییان را برعهده داشته و به دلیل صدور احکام سنگین حبس برای شهروندان بهایی و نقض موازین و استاندارهای محاکمه منصفانه، مرتکب نقض حقوق بشر شده است.
محاکمه هفت تن ازمدیران جامعه بهایی و صدور۲۰ سال حبس تعزیری برای هرکدام از آنها٬ صدور ۴۵ سال حبس تعزیری برای هفت تن از بهاییان استان گلستان در یک جلسه دادگاه هشت دقیقه‌ای٬ صدور حکم ۱۱ سال حبس تعزیری برای عادل نعیمی از شهروندان بهایی٬ محاکمه هفت بهایی مرتبط با موسسه آموزشی عالی بهاییان به ۳۰ سال حبس تعزیری و صدور احکام حبس‌های تعزیری بین ۷ تا ۳ سال برای ده‌ها شهروند بهایی بخشی از موارد نقض حقوق بشر از سوی این قاضی است.
قاضی مقیسه در مرداد ۱۳۸۹، هفت تن از اداره‌کنندگان امور بهاییان در ایران را محاکمه و هرکدام از آنها را به ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم کرد
۲.۱ـ محکومیت هفت تن ازمدیران جامعه بهایی به ۱۴۰ سال حبس
مقیسه در مرداد ۱۳۸۹، هفت تن از اداره‌کنندگان امور بهاییان در ایران را محاکمه و هرکدام از آنها را به ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم کرد. جمال‌الدین خانجانی، فریبا کمال‌آبادی، سعید رضایی، عفیف نعیمی، بهروز توکلی و وحید تیزفهم با هجوم نیروهای امنیتی به منازل‌شان در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۷ دستگیر شدند و مهوش ثابت، متهم دیگر این پرونده نیز پیش‌تر در ۱۵ اسفند ۱۳۸۶ دستگیر شده بود.
مدیران جامعه بهایی در این پرونده با لیست بلندی از اتهامات سنگین مواجه شدند که از جمله این اتهامات می‌توان از «راه‌اندازی و گسترش تشکیلات غیرقانونی»، «جاسوسی»، «مخدوش کردن چهره جمهوری اسلامی ایران»، «فعالیت تبلیغی علیه نظام»، «همکاری با رژیم غاصب و اشغالگر قدس»، «مشارکت در جمع‌آوری اسناد طبقه بندی شده و ارائه آن به بیگانگان با هدف بر هم زدن امنیت کشور»،«افساد فی الارض»، «تبانی و اجماع با هدف بر هم زدن امنیت کشور» و «اجتماع و تبانی به منظور اقدام علیه امنیت داخلی و خارجی» نام برد.
۲.۲ـ دادگاه هشت دقیقه‌ای قاضی مقیسه و ۴۵ سال حبس برای هشت شهروند بهایی استان گلستان
قاضی مقیسه در چهارم اردیبهشت۱۳۹۲ هفت تن از بهاییان بازداشت‌شده در استان گلستان را در یک دادگاه هشت دقیقه‌ای به در مجموع ۴۵ سال حبس تعزیری محکوم کرد. براساس این حکم فرهاد فهندژ٬ به ۱۰ سال حبس تعزیری و پیام مرکزی، فوآد فهندژ٬ سیامک صدری و کوروش زیاری٬ کمال کاشانی وفرهمند ثنایی هرکدام به پنج سال حبس تعزیری به اتهام «تبلیغ علیه نظام»، «تشکیل و اداره تشکیلات غیرقانونی بهایی» و «عضویت در تشکیلات غیرقانونی بهایی» محکوم شدند.
محاکمه هفت تن ازمدیران جامعه بهایی و صدور۲۰ سال حبس تعزیری برای هرکدام از آنها٬ صدور ۴۵ سال حبس تعزیری برای هفت تن از بهاییان استان گلستان در یک جلسه دادگاه هشت دقیقه‌ای٬ صدور حکم ۱۱ سال حبس تعزیری برای عادل نعیمی از شهروندان بهایی٬ محاکمه هفت بهایی مرتبط با موسسه آموزشی عالی بهاییان به ۳۰ سال حبس تعزیری و صدور احکام حبس‌های تعزیری بین ۷ تا ۳ سال برای ده‌ها شهروند بهایی بخشی از موارد نقض حقوق بشر از سوی قاضی مقیسه است
۲.۳ـ ۳۰ سال حبس برای هفت تن از اساتید و مسئولان موسسه آموزشی عالی بهاییان
صدور حکم ۳۰ سال حبس تعزیری برای هفت نفر از اساتید مسئولان دانشگاه مجازی بهاییانبه اتهام «ارتباط با موسسه آموزش عالی بهاییان» از دیگر احکام صادره از سوی قاضی مقیسه است.
بر اساس حکم قاضی مقیسه، وحید محمودی وکامران مرتضایی به ۵ سال زندان، محمود بادوام، رامین زیبایی و فرهاد صدقی از مدرسان این موسسه آموزشی به ۴ سال ونوشین خادم دستیار و ریاض سبحانی مشاورموسسه آموزشی عالی بهاییان هر یک به ۴ سال زندان محکوم شدند.
قاضی مقیسه همچنین در دو دهه اخیر ده‌ها بهایی را به احکام حبس ۳ تا ۵ سال محکوم کرده است.
براساس احکام صادره از سوی قاضی مقیسه٬ عزیزالله سمندری، نیما حقار، ایقان شهیدی، واحد خلوصی و سارنگ اتحادی هرکدام به پنج سال حبس تعزیری، الهام فراهانی، فواد خانجانی، نسیم باقری، شهاب دهقانی و شاهرخ طائف هرکدام به ۴ سال حبس تعزیری و شمیم فراهانی، پیام اغصانی، دیدار رئوف و نسیم اشرفی(اتحادی) هرکدام به سه سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند.
محمد مقیسه بسیاری از معترضان به رخدادهای پس از انتخابات ۱۳۸۸ را به احکام سنگین حبس محکوم کرده است
۲.۴ـ محاکمه فعالان اتنیکی، معترضان به نتایج انتخابات ۸۸، فعالان سیاسی، مدنی و روزنامه‌نگاران
محمد مقیسه در دو دهه اخیر نقش قابل توجهی نیز در محاکمه روزنامه‌نگاران، اقلیت‌های قومی و فعالان سیاسی، مدنی و کاربران فضای مجازی داشته و شمار زیادی از آنان را به اعدام و حبس‌های طولانی مدت محکوم کرده است. او همچنین بسیاری از معترضان به رخدادهای پس از انتخابات ۱۳۸۸ را به احکام سنگین محکوم کرده است.
صدور حکم اعدام برای ۳۰ فعال کرد سنی مذهب، صدور حکم اعدام برای جعفر کاظمی٬محمدعلی حاج‌آقایی، سعید ملک‌پور، شهرام احمدی،حامد روحی نژاد و صدور حکم ۱۲۷ سال حبس برای ۸ فعال فیس‌بوکی٬ صدور حکم ۱۸ سال حبس برای وحید اصغری، ۱۱ سال و شش ماه حبس برای فاطمه اختصاری، ۹ سال و شش ماه حبس برای مهدی موسوی، ۱۰ سال حبس برای امید علی‌شناس، ۹ سال و شش ماه حبس برای بهاره هدایت٬ ۷ سال حبس برای میلاد اسدی ، ۸ سال حبس برای مجید توکلی و ۷ سال و سه ماه حبس برای نغمه شاهسوندی بخشی از احکام صادره از سوی محمد مقیسه برای فعالان مدنی و سیاسی است.
اغلب کسانی که در دادگاه‌هایی به ریاست محمد مقیسه محاکمه شده‌اند، از تندخویی، اهانت‌ها و بدرفتاری او سخن گفته‌اند. در واکنش به اعتراض برخی وکلا به قاضی مقیسه، او .وکلا را تهدید به اخراج از دادگاه و حتی زندان کرده است
قرارکرفتن در فهرست تحریم‌های حقوق بشری اتحادیه اروپا و وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا
اتحادیه اروپا در فروردین ماه ۱۳۹۰، محمد مقیسه را به دلیل نقض حقوق بشر در دادگاه‌های معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ در به دلیل برگزاری ناعادلانه دادگاه‌های معترضان به انتخابات ۱۳۸۸ در فهرست مجازات‌های حقوق بشری قرار داد
در ۲۷ آذر ۱۳۹۸، وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا، محمد مقیسه را به دلیل نقض جدی و گسترده حقوق بشر تحریم کرد. بر اساس این تحریم، دارایی‌های احتمالی او محمد مقیسه در آمریکا توقیف و از ورود وی به این کشور جلوگیری می‌شود. همچنین شهروندان ایالات متحده، حق هیچ‌گونه معامله‌ای با او نخواهند داشت
