همزمان با بیست و پنجمین سالگرد پیدایش گروه «مادران شنبه» در ترکیه، سه تن از اعضای خانواده قربانیان کشتار زندانیان سیاسی سال ۱۳۶۷ در ایران با این گروه اعلام همبستگی کردند. خاطره معینی، لادن بازرگان و بانو صابری در پیام‌هایی جداگانه و تصویری به مادران شنبه ضمن حمایت از آنان بر ادامه دادخواهی تا اجرای عدالت تاکید کردند.

مادران شنبه، نام گروهی از مادران و خانواده‌‌های ناپدیدشدگان قهری در ترکیه است که نخستین بار در ۲۷ می ۱۹۹۵ در خیابان استقلال شهر استانبول برای اطلاع از سرنوشت عزیزان خود و اجرای عدالت دست به اعتراض زدند. بیشتر ناپدیدشدگان قهری در ترکیه، در جریان کودتاهای نظامی در این کشور به ویژه در دهه ۹۰ میلادی قربانی شدند. اعتراضات مادران شنبه در ابتدا با حضور تعدادی اندکی از خانواده‌های قربانیان برگزار می‌شد اما در زمانی کوتاه به سرعت گسترش یافت؛ به گونه‌ای که امروز جنبش مادران شنبه، قدیمی‌ترین جنبش نافرمانی مدنی در ترکیه محسوب می‌شود.

اجتماع مادران شنبه ترکیه در استانبول

تداوم دادخواهی برای دانستن حقیقت در مورد سرنوشت عزیزان و اجرای عدالت درباره آمران و عاملان جنایت، فصل مشترک و دلیل پیوند میان مادران خاوران و مادران شنبه است. پیوندی که اتحاد گذر زمان و عزم حاکمان ستمگر، هرگز نتوانسته آن را بگسلد.

خاطره معینی، خواهر هبت‌الله معینی در بخشی از پیام خود به مادران شنبه می‌گوید: «مادران خاوران و خانواده‌های ما در پی کشف حقیقت و دادخواهی همانند مادران شنبه‌ ترکیه یک دم از پا ننشسته و در این راه مورد آزار، ضرب و شتم و سرکوب قرار گرفته‌ایم». او پیامش را با بیان باور قلبی خود مبنی بر اجرای حتمی عدالت به پایان می‌رساند.

هبت‌الله معینی از اعضای سازمان چریک فدائیان خلق اکثریت در سال ۱۳۶۲ دستگیر و در شهریور ۱۳۶۷ و در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی اعدام شد.

لادن بازرگان در پیام تصویری خود خطاب به مادران شنبه از شکنجه و اعدام برادرش بیژن و دادخواهی مستمر خانواده‌های قربانیان کشتار ۱۳۶۷می‌گوید. او در ادامه با اعلام همبستگی با مادران شنبه بر حق آنان برای دادخواهی و برگزاری تجمعات تاکید می‌کند.

بیژن بازرگان به اتهام هوادرای از «اتحادیه کمونیست‌های ایران» در تیرماه سال ۱۳۶۱ بازداشت شد و با وجود آنکه به ۱۰ سال زندان محکوم شده بود، در جریان کشتار دسته‌جمعی زندانیان سیاسی در شهریور سال ۱۳۶۷ اعدام شد.

بانو صابری که همسرش عباسعلی منشی رودسری در جریان کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ اعدام شد، در پیام خود به مادران شنبه می‌گوید: «من خودم را متعلق به مادران خاوران می‌دانم که بیش از ۳۰ سال است همچون شما مادران شنبه خواهان نام و نشان از عزیزان، اجرای عدالت و محاکمه عاملان و آمران جنایت هستیم.»

عباسعلی منشی رودسری، از اعضای سازمان فدائیان خلق (اکثریت) در سال ۱۳۶۵ بازداشت شد. با وجود آن‌که در دادگاه به شش سال زندان محکوم شده بود، در جریان کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ اعدام شد.

در مرداد و شهریور سال ۱۳۶۷، چندین هزار زندانی سیاسی در ایران، با فتوای روح‌الله خمینی و تصمیم مقامات قضایی و اطلاعاتی اعدام شدند. تمامی آن‌ها پیش از این به مجازات زندان محکوم شده و در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند و دوران محکومیت برخی از آنان نیز به پایان رسیده بود.