عدالت برای ایران: پروانه میلانی٬ خواهر رحیم میلانی و مادر بازرگان (معصومه دانشمند)، مادر بیژن بازرگان که برای دریافت جایزه حقوق بشر گوانگجو به مادران خاوران٬ به کره جنوبی رفته‌اند، روز جمعه ۱۶ مه با حضور در «مرکز فرهنگی ۱۸ مه» و «خانه مادران» که از سوی خانواده کشته‌شدگان ۱۸ مه در گوانگجو راه‌اندازی شده، با دست‌اندرکاران این بنیاد و مادران گوانگجو گفت‌وگو کردند. مادران خاوران که با دسته‌های گل به «خانه مادران» گوانگجو رفته بودند، در این دیدار برای مادرانی که فرزندانشان را در قتل عام گوانگجو در سال۱۹۸۰ از دست داده بودند، از اعدام‌های زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ و آنچه بر بازماندگان این اعدام‌ها گذشته٬ گفتند. مادران گوانگجو نیز با توضیح درباره قتل عام ۱۸ مه در این شهر و شرح آنچه بر فرزندانشان گذشته٬ نقشه‌ای از جاهایی که فرزندانشان کشته شده بودند به مادران خاوران دادند.
مادران ۱۸ مه که پیش از دیدار با مادران خاوران از اعدام هزاران زندانی سیاسی در ایران خبر نداشتند و نمی‌دانستند که مادران خاوران در این سال‌ها برای دادخواهی و روشن شدن حقیقت تلاش می‌کنند، به مادران خاوران گفتند که ما از این پس کاملا از شما پشتیبانی می‌کنیم و خبر کارهای شما و خواسته‌های شما را به همه جاهایی که با ما در ارتباط هستند می‌دهیم زیرا ما درد مشترک داریم.
مادران ۱۸ مه که پیش از دیدار با مادران خاوران از اعدام هزاران زندانی سیاسی در ایران خبر نداشتند و نمی‌دانستند که مادران خاوران در این سال‌ها برای دادخواهی و روشن شدن حقیقت تلاش می‌کنند، به مادران خاوران گفتند که ما از این پس کاملا از شما پشتیبانی می‌کنیم و خبر کارهای شما و خواسته‌های شما را به همه جاهایی که با ما در ارتباط هستند می‌دهیم زیرا ما درد مشترک داریم.
مادران ۱۸ می گوانگجو که سال‌ها است با به راه انداختن این مرکز به صورت رسمی برای دادخواهی خون فرزندانشان و روشن شدن حقیقت تلاش می‌کنند، در این دیدار از مادران خاوران پرسیدند که آیا شما هم در ایران چنین مرکزی دارید؟
پاسخ مادران خاوران، تلخ بود: «ما حتی نمی‌دانیم بچه‌هایمان کجا دفن شده‌اند،اجازه گل گذاشتن بر مزار فرزندان‌مان را نداریم و حتی ممکن است به خاطر این سفر و این دیدار‌ها در بازگشت به ایران با مشکل مواجه شویم.» مادران۱۸ مه گوانگجو که از شنیدن این پاسخ متاثر شده بودند، گفتند: «با اینکه ما خیلی تجربه سختی را پشت سر گذاشته‌ایم، این تجربه شما خیلی سخت است. ما هم خیلی غمگین بودیم ولی با کمک همدیگر بر غم مان غلبه کردیم و گروه‌های موزیک و یوگا و کلاس‌های یادگیری چگونگی بروز خشم ایجاد کردیم. »
مادران گوانگجو با توضیح درباره قتل عام ۱۸ مه در این شهر و شرح آنچه بر فرزندانشان گذشته٬ نقشه‌ای از جاهایی که فرزندانشان کشته شده بودند به مادران خاوران دادند. مادران خاوران هم درباره اعدام‌های دهه ۶۰ و اینکه چه اتفاقی در ایران افتاده توضیح دادند.
آنها اضافه کردند که ناامید نباشید ما هم هنوز بعد از ۳۴ سال داریم برای خواسته‌هایمان مبارزه می‌کنیم، هنوز برخی از حقایق روشن نشده، هنوز به همه بازماندگان خسارت پرداخت نشده است.
مادران خاوران و گوانگجو که با اشک در چشم از کشته‌شدن فرزندانشان می‌گفتند و می‌شنیدند، در انتهای این دیدار گفتند که احساس می کنند تنها نیستند ومتاسفانه بی‌عدالتی در خیلی جاهای دنیا اتفاق افتاده است. مادران ۱۸ مه نمایشگاه نقاشی و مجموعه عکس‌هایشان را به مادران خاوران نشان دادند و تاکید کردند که همچنان به کار جمعی و همبستگی جهانی امیدوار هستند.
دیدار مادران خاوران با دست اندرکاران بنیاد ۱۸ مه
مادران خاوران همچنین روز جمعه با رئیس بنیاد ۱۸ مه و رییس سازمان آسیب‌دیدگان ۱۸مه دیدار کردند. در مراسمی که از سوی بنیاد ۱۸ می برای معرفی برندگان جایزه امسال به اعضای بنیاد برگزار شده بود٬ لادن بازرگان، با نشان دادن عکس‌هایی از گورستان خاوران، در رابطه با تلاش‌های خانواده‌های بازماندگان کشتارهای دهه ۶۰ در راستای عدالت‌خواهی سخن گفت.
پروانه میلانی نیز در این برنامه با اشاره به درد‌ها و رنج‌هایی که بر مادران و خانواده‌ها اعمال می‌شود، از درهای بسته گورستان خاوران به روی خانواده‌های اعدام شدگان گفت و اینکه حتی اجازه اجرای مراسم و یا حضور سر مزار عزیزانشان نیز به آنها داده نمی‌شود . پس از این دیدار مراسم در سالن اصلی با اعلام یک دقیقه به یاد جان باختگان ۱۸ مه و مبارزین سراسر جهان آغاز شد، و یک گروه موزیک نیز به اجرای ترانه سرودهای کره ای پرداختند. پوسترهایی از مادران خاوران و اجرای مراسم یادبود اعدام‌شدگان در خاوران در تمام سالن و محوطه آن نصب شده بود، به امید آینده‌ای که به این رنج‌ها پایانی داده و خانواده‌ها از حقیقت آگاهی یافته و در عین حال شاهد محاکمه و مجازات عاملین و آمرین این جنایات باشند.
پروانه میلانی٬ خواهر رحیم میلانی و مادر بازرگان (معصومه دانشمند)٬ مادر بیژن بازرگان که عزیزانشان در کشتار زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ اعدام شدند
در این مراسم عادل رحمان خان٬ وکیل بنگلادشی که به همراه مادران خاوران برنده جایزه امسال گوانگجو شده نیز با تاکید بر نقش گفتمان عدالت‌خواهانه در مبارزات جاری، گفت: «ما در جهانی با استانداردهای دوگانه زندگی می‌کنیم وهر چه بیشتر از قانون و قانونگرایی حرف زده می‌شود، سرکوب‌ها و اقدامات فراقانونی دولت‌ها افزایش می‌یابد. »
او همچنین به ضرورت پیشبرد گفتمان حقوق بشری هم در عرصه آکادمیک و هم در عرصه اکتیویستی تاکید کرد. هیات داوران جایزه گوانگجو برای حقوق بشر، مادران خاوران را به عنوان مادران و خانواده های زندانیان سیاسی کشته‌شده در ایران که خواهان حقیقت و عدالت هستند٬ به همراه عادل الرحمان خان، فعال بنگلادشی که خود را وقف حمایت از حقوق اساسی و استقرار حقوق بشر کرده به صورت مشترک برنده جایزه امسال اعلام کرده است.
مراسم اهدای این جایزه روز یکشنبه، ۲۸اردیبهشت در شهر گوانگجوی کره جنوبی با حضور تعدادی از مادران و خانواده های خاوران برگزار خواهد شد. بنیاد گرامیداشت ۱۸ مه که هر سال، جایزه گوانگجو برای حقوق بشر را اهدا می کند یک سازمان غیرانتفاعی و غیردولتی است است که در سال ۱۹۹۴ از سوی بازماندگان قتل عام مخالفان در ماه مه ۱۹۸۰ درشهر گوانگجو کره جنوبی تاسیس شده است.
هدف از راه اندازی این بنیاد گرامیداشت خاطره قیام ۱۸ مه و ادامه مبارزه و همبستگی با آن به منظور کمک به اتحاد صلح آمیز کره و فعالیت در جهت صلح و حقوق بشر در سراسر جهان است. ۱۸ ماه مه سالگرد جنبش دموکراتیک مردمی در گوانگجو بر علیه نیروهای مسلح دولتی است که پس از کودتای چون دوو هوان بر منطقه مسلط شده بودند.
در جریان این رخداد دست کم ۱۵۴ تن کشته٬ ۷۴ تن مفقود و چهار هزار ۱۴۱ تن مجروح و بازداشت شدند. در دوران ریاست جمهوری چون دوو هوان، رسانه‌های دولتی از این رخداد به عنوان یک شورش کمونیستی یاد می‌کردند٬ اما از سال ۲۰۰۲ با برپایی یک قبرستان ملی و تعیین روز ۱۸ می‌به عنوان روز ملی بزرگداشت قربانیان این رخداد برای جبران صدمات وارده به بازماندگان این کشتار و خانواده‌های قربانیان تلاش می‌شود.
عکس و گزارش از شادی امین
مراسم بنیاد ۱۸ می برای معرفی برندگان جایزه امسال به اعضای بنیاد با اعلام یک دقیقه به یاد جان باختگان ۱۸ مه و مبارزین سراسر جهان آغاز شد
