گزارش مشترک عدالت برای ایران و فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر(FIDH): ایران باید پخش اعترافات اجباری را متوقف کند
لندن، پاریس، ۲۵ ژوئن ۲۰۲۰ (۵ تیر ۱۳۹۹): عدالت برای ایران و فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر(FIDH) با صدور بیانیه‌ای مشترک خواستار توقف استفاده حکومت ایران از اعترافات اجباری شده‌اند. بر طبق گزارش مشترکی که امروز توسط این دو نهاد منتشر شد، طی یک دهه اخیر دست‌کم اعترافات اجباری ۳۵۵ نفر و محتوای افترا آمیز علیه ۵۰۵ تن از تلویزیون دولتی ایران پخش شده است.
گزارش«حکومت اورِولی: صدا و سیمای جمهوری اسلامی به مثابه سلاح سرکوب جمعی» در ۵۷ صفحه، نتیجه بیش از ۱۵۰۰ ساعت تحقیق و تحلیل بیش از ۱۵۰ برنامه و ۱۳ مصاحبه تفصیلی با قربانیان است که روند دیرینه تهیه و پخش اعترافات اجباری در جمهوری اسلامی را نمایان می‌کند.
عادل رحمان خان، دبیرکل فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر(FIDH) می‌گوید: « مقامات ایران دهه‌هاست که از اعترافات اجباری که توسط رسانه‌های دولتی پخش می‌شوند برای سرکوب عقیده مخالف بهره برده‌اند. زمان آن فرا رسیده است که جامعه بین‌المللی برای توقف استفاده از اعترافات اجباری که منشأ بسیاری از موارد جدی نقض حقوق بشر است به ایران فشار آورد.»
این گزارش که هم‌زمان با روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه منتشر شده به روشنی نشان می‌دهد اعترافات اجباری که به‌طور نظام‌مند از رسانه‌های دولتی جمهوری اسلامی پخش شده، برای القای ترس و سرکوب عقاید مخالف بوده است؛ اعترافاتی که تحت شکنجه، رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز و دیگر موارد نقض حقوق بشر به دست آمده است. قربانیان فاش کرده‌اند که نه فقط برای اخذ اعترافات اجباری جلو دوربین، اعترافاتی که اغلب کذب بودند، تحت شکنجه و بدرفتاری قرار گرفتند بلکه افزون بر این، پخش این اعترافات، رنج و درد عظیمی را برای آنان در پی داشته است. بسیاری از قربانیان، اعترافات اجباری را به عنوان شکنجه‌ای جسمی و روانی همراه با اثرات ماندگار توصیف کردند.
گزارش«حکومت اورولی: صدا و سیمای جمهوری اسلامی به مثابه سلاح سرکوب جمعی» بر میزان گستردگی، عمق و تاثیر دستگاه پیچیده تولید پروپاگاندای جمهوری اسلامی و سرکوب عقیده مخالف تمرکز دارد. طیف گسترده‌ای از زندانیان، از جمله مدافعان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران، فعالان اقلیت‌های اتنیکی، مخالفان سیاسی و افراد دو تابعیتی، هدف برنامههای پروپاگاندای جمهوری اسلامی بوده‌اند. در این گزارش همچنین به تاثیر پخش اعترافات اجباری بر خانواده‌های قربانیان به تفصیل پرداخته شده است.
این موضوع که چگونه صدا و سیمای جمهوری اسلامی که انحصار پخش رادیویی و تلویزیونی را در اختیار دارد، فعالانه در تولید و پخش نظام‌مند اعترافات اجباری، سرقت اطلاعات خصوصی و انتشار محتوای افترا آمیز نقش داشته در گزارش مشترک عدالت برای ایران و فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر(FIDH) مستند شده است. این گزارش نتیجه می‌گیرد که صدا و سیمای جمهوری اسلامی در همکاری با دستگاه‌های امنیتی وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، به ابزاری برای سرکوب گسترده تبدیل شده است.
محمد نیری از مدیران عدالت برای ایران می‌گوید: «جمهوری اسلامی مدت‌هاست که از پذیرش مسئولیت در قبال اخذ اعترافات اجباری گریخته است. در حالی‌که تلویزیون دولتی ایران پیوسته برنامه‌هایی را که محصول شکنجه و ارعاب است پخش می‌کند، گزارشگران صدا و سیمای جمهوری اسلامی آزادانه در اروپا سفر و فعالیت می‌کنند بی‌آنکه عواقبی متوجه آنها باشد. اتحادیه اروپا باید ورود مقام‌ها و گزارشگران وابسته به صدا و سیما و همچنین فعالیت‌های آنها را در کشورهای اتحادیه اروپا تا زمانی که حکومت ایران متعهد به توقف چنین اعمال منسوخی شود، به حالت تعلیق درآورد.»
عدالت برای ایران و فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر(FIDH) از جامعه جهانی می‌خواهند که پخش اعترافات اجباری، سرقت اطلاعات خصوصی و برنامههای افترا آمیز را به عنوان شکلی از شکنجه و رفتار ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز به رسمیت بشناسد. این دو سازمان از کشورها می‌خواهند قوانینی را تصویب و اجرا کنند که اجازه دهد این تخلفات تحت صلاحیت قضایی جهانی مورد پیگرد قرار بگیرند و از ابتکار عمل‌هایی که به قربانیان کارزارهای پروپاگاندای صدا و سیما امکان شکایت حقوقی علیه مسئولان و مطالبه خسارت را می‌دهد، حمایت کنند.
Press Contacts
FIDH: Eva Canan Tel: +33 6 48 05 91 57 / Email: [email protected]
Justice for Iran: Mehdi Bakhtiar Tel: +447934 312746/ Email: [email protected]
